Aanwezig zijn bij God met je gehele wezen. Staat van innerlijke vrede, rust, acceptatie en sereniteit.

“Aanwezig zijn voor een belangrijke autoriteit of persoon.”¹⁾

“Aanwezigheid betekent speciale focus voor wat tot het hart van de dienaar komt. De dienaar is dus in de aanwezigheid [met zijn volle bewustzijn] bij datgene. In de tussentijd is het nodig om zich niet bewust te zijn van alles anders dan datgene waar de aandacht op gericht is.”²⁾

“Wees je ervan bewust dat de harten rust en tevredenheid vinden in de herinnering en de volledige toewijding aan God.” (Koran 13:28).

“Adab (de regels van goede manieren of hoffelijkheid) is de herinnering van de reizigers op het pad van het innerlijke dat zij zich in de aanwezigheid van de Heer bevinden, Die dichter bij hen is dan zijzelf, elk moment, terwijl zij slapen of wakker zijn en om al hun handelingen en woorden in overeenstemming met het fatsoen te doen en te zeggen.”³⁾

“Berouw is het eerste waarmee een dienaar de aanwezigheid van de Almachtige God binnengaat.”⁴⁾

“Mukashafa (spirituele ontdekking) is de aanwezigheid die niet kan worden beschreven door discours.”⁵⁾

“Aanwezigheid is het hart dat getuige is van het ongeziene met de helderheid van zekerheid, alsof het aanwezig is. Hoewel Hij ongezien is voor de dienaar, voelt de dienaar de aanwezigheid van Hem.”⁶⁾

“‘Diegene is rijp’ betekent: ‘Hij is met zijn hart in de aanwezigheid van zijn Heer, hij is niet achteloos jegens Hem, hij heeft Hem niet verwaarloosd, hij gedenkt Hem altijd.’”⁷⁾

“Onze Koning! U die ons voedt met Uw overvloed, gun ons de ware oorsprong en bron van deze vergankelijke aardse gunsten die U ons hebt getoond. Verrijs ons naar Uw zetel van heerschappij. Laat ons niet ronddolen in deze dorre woestijnen, laat ons toe tot Uw aanwezigheid. Heb medelijden met ons. Voed ons daar met de ware vorm van de voortreffelijke overvloed die U ons hier hebt laten proeven. Tref ons niet met wanhoop en verbanning, laat Uw smachtende, dankbare en gehoorzame onderdanen niet aan hun vernietigende lot over.”⁸⁾

“… de Al-Majestueuze, de Heer van het gebod ‘Wees! En het is’, voor Wie de zonnen en de sterren als gehoorzame dienaren zijn, is dichter bij alle dingen dan zijzelf, terwijl alle dingen oneindig ver van Hem verwijderd zijn. Als u Zijn Aanwezigheid van Grootheid rechtstreeks wilt benaderen, zou u door zeventigduizend sluiers van duisternis en licht moeten gaan (d.w.z. materiële en fysieke sluiers zowel als die van de goddelijke Namen en Eigenschappen), duizenden bijzondere en universele graden van de manifestatie van elke Naam overstijgen, door de meest verheven niveaus van Zijn Attributen stijgen en zo hoog stijgen als Zijn Grootste Troon, die begunstigd is met de manifestatie van Zijn Grootste Naam. Als God u niet gunstig gezind is, zou u duizenden jaren moeten streven en reizen, om tot Hem te komen.”⁹⁾

“De werkelijkheid van het Gebed (een persoonlijke Hemelvaart) is als een soldaat die toegelaten wordt tot de koninklijke aanwezigheid als een zuivere gunst; het is toegelaten worden tot de Aanwezigheid van de Al-Majestueuze van Genade, de Al-Gracieuze van Majesteit, het Ware Voorwerp van Aanbidding, als een instantie van zuivere genade.”¹⁰⁾

“… de Almachtige, Die de Alrechtvaardige en Alomtegenwoordige is, verhoort het gebed van Zijn dienaren en verandert hun eenzaamheid in het genot van Zijn gezelschap.”¹¹⁾

“O ziel! Als je tijdens je korte leven hier eindeloze prestaties wilt met betrekking tot je hiernamaals, als je elke minuut van je leven even vruchtbaar wilt zien als een heel leven en als je je gewone daden wilt veranderen in daden van aanbidding en je achteloosheid in een voortdurend bewustzijn van het zijn in Gods Aanwezigheid, volg dan de verheven soenna van de Profeet.”¹²⁾

“… het is niet mogelijk dat iets voor Hem verborgen is. Zoals het niet mogelijk is om je onder de directe zon te bevinden en haar niet te zien. Zo is het vele malen minder mogelijk zelfs onmogelijk, voor dingen om verborgen te zijn voor het Licht van de kennis van de Alwetende van Glorie. Want zij zijn in Zijn tegenwoordigheid. Dat wil zeggen, alles is binnen het bereik van Zijn zicht, binnen de omtrek van Zijn getuigenis en Hij dringt in alle dingen door.”¹³⁾

“Een ander belangrijk middel om oprechtheid te bereiken is dat we, op basis van pure geloof en verlichting van het geloof-geleide reflectieve gedachten over Gods kunstwerken - de hele schepping - die leiden tot kennis van de Maker, de alomtegenwoordigheid van de Al-medelijdende Schepper kunnen ervaren. Geen goedkeuring of erkenning van iemand anders dan Hem te zoeken en te beseffen dat het niet gepast is om in Zijn aanwezigheid anderen benaderen voor hulp. Alleen zo kunnen we gered kunnen worden van opzichtigheid en kunnen we oprechtheid bereiken.”¹⁴⁾

‘Inbisat’ betekent letterlijk; het uitspreiden, dieper worden, verspreiden en uitbreiden. Soefi’s gebruiken inbisat om de ontspanning van iemands hart aan te duiden, in de mate toegestaan door de Shari’a, zodat het iedereen kan omhelzen en hen kan behagen met zijn zachte woorden en aangename omgangsvormen. In de context van iemands relatie met de Almachtige God, duidt het op een geestelijke toestand die vrees en hoop combineert. Zij die deze staat hebben bereikt zijn vol ontzag in de tegenwoordigheid van God, en voelen zich opgewekt door de briesjes van verrukking en vreugde die in Zijn tegenwoordigheid waaien. Zij zijn ontzagwekkend bij het inademen en voelen verrukking bij het uitademen.”¹⁵⁾

“De diepgang van de recitatie is evenredig met de diepte van het gevoel voor God. Soefi’s noemen dit ‘vrede van het hart,’ of ‘visie’ of ‘spirituele observatie’. Sommigen bereiken Hem in hun hart via een mysterieuze weg; anderen kennen Hem via hun geweten en voelen Zijn voortdurende gezelschap door middel van de punten van vertrouwen in hun innerlijke werelden. Degenen die Hem ononderbroken herinneren, Hem altijd met hun hart en geweten noemen, Hem altijd in hun wezen voelen en volledig bewust leven van Zijn voortdurende aanwezigheid, beschouwen het als een teken van achteloosheid en onverschilligheid als men Hem op bepaalde momenten en enkel met de tong herinneren.”¹⁶⁾

“Een gelovige die begaafd is met aanwezigheid wordt niet geschokt door wereldse angst, verdriet of bezorgdheid maar vindt vrede, integriteit, harmonie tussen zijn of haar innerlijke wereld en de uiterlijke wereld. Zo iemand is waardig, evenwichtig, zelfverzekerd, plechtig, zelfbezorgd en voorzichtig in zijn of haar relaties met de Almachtige God. Egoïsme, ijdelheid en trots worden opgegeven; elke ontvangen (geestelijke) gunsten worden aan God toegeschreven; nederigheid en zelfdiscipline worden tentoongespreid terwijl men Hem dankt; en alle ontevredenheid en onbehagen wordt toegeschreven aan persoonlijke zwakheid en wordt onderzocht in het licht van zelfkritiek.”¹⁷⁾

“Aanwezigheid en afwezigheid wisselen van plaats, de een overgaand in de ander, alleen wanneer ingewijden zich afscheiden van al het andere dan de lichten van Zijn Essentie. In deze staat voelen en denken zij alleen aan Hem en beperken zij hun ogen tot het uitsluitend waarnemen van Zijn manifestaties. Door dit te doen, voelen zij zich volledig omhuld door Zijn Aanwezigheid en zien of horen zij niet langer wat er ook plaatsvindt en wat er ook gezegd wordt.”¹⁸⁾

“Het zich omhuld voelen door Zijn Aanwezigheid wordt soms opgevat als synoniem met het getuige zijn van Hem in Zijn manifestaties, soms als het getuige zijn van Zijn tekenen, en soms als zelfobservatie.”¹⁹⁾

“Er is afwezigheid in dronkenschap en in nuchterheid is er vrede (aanwezigheid) en rust.”²⁰⁾

“Wendt u altijd tot dat Meest Verheven God in nederigheid, met uiterste behoeftigheid en hulpeloosheid; in die mate dat zelfs als uzelf het zou opgeven, uw hart nooit zou wankelen en vastgepind op zijn plaats zou blijven. Dit is wat de mensen van de waarheid ‘tegenwoordigheid’ noemen en dit is waarschijnlijk de bedoeling van het aanroepen van Hem.”²¹⁾

“U kunt bij zulke mensen, die zich ontheven hebben van het vleselijke genot en zich in de richting van Hem hebben begeven, noch zorgen, noch droefheid vinden. Zij houden zich bezig met de Eeuwige Vriend, zij voelen Zijn intimiteit, en leven vrij van onrust en zorgen vanwege de vrede die zij vinden in Zijn aanwezigheid.”²²⁾

“Inwijding is een andere manier om de waarheden van het geloof en het moslim-zijn te ontdekken en te ervaren in overeenstemming met hun ware aard. De ingewijde herkent ze gedeeltelijk terwijl hij een zoeker is en raakt vertrouwd met sommige van hun manifestaties in verschillende gradaties terwijl hij degene is die het wil. Vrede van hart, het elixer waarvan velen spreken zonder de ware essentie ervan te kennen, wordt tijdens de inwijding met overvloed gedronken.”²³⁾

“Het andere is de ware bevestiging (van de goddelijke Eenheid). Door het zien van het stempel van Zijn Macht, het zegel van Zijn Heerschappij en de inscriptie van Zijn Pen op alles, opent men een venster rechtstreeks op Zijn licht van alles. De persoon bevestigt en gelooft dan, met bijna de zekerheid die voortkomt uit directe waarneming, dat alles ontstaat door de hand van Zijn Macht, dat Hij geen partner of helper heeft in Zijn Goddelijkheid en Heerschappij en Zijn absolute Soevereiniteit. Hierdoor bereikt men een graad van permanent bewustzijn van de goddelijke Aanwezigheid.”²⁴⁾

Aandacht

Achteloosheid

Bewustzijn

Vrede

English

Türkçe