Nalatigheid, onachtzaamheid, onbewustheid en onverschilligheid. Het onwetend zijn van de waarheid. Afstandelijk zijn van de Goddelijke Aanwezigheid.

“Het woord ‘ghaflah’ geeft betekenissen als verstrooid zijn, achteloosheid, niet zien en doorhebben wat zich afspeelt, de ware aard van de gebeurtenissen niet zien, voelen en kennen. Als we het vanuit een religieuze term benaderen, betekent achteloosheid het niet grondig kunnen onderscheiden wat men geacht wordt te doen in deze leven, waardoor men zijn leven gaat leven zonder enig besef wat hem te wachten staat.”¹⁾

“Het tijdstip van maghrib (zonsondergang) herinnert ons aan de ondergang van de natuur en vele dieren aan het einde van de herfst en aan onze eigen dood. Zo waarschuwt het ons voor de verwoesting van de wereld tijdens het einde der tijden en leert het ons de manifestatie van Gods Majesteit te begrijpen en wekt het ons uit een diepe slaap van achteloosheid.”²⁾

“De massale dood van de natuur en vele dieren aan het einde van de herfst is geen vernietiging, maar een ontslag na de voltooiing van hun plicht, een lediging die ruimte maakt voor nieuwe schepselen die de volgende lente zullen komen en hun functies zullen overnemen. Het is een Goddelijke waarschuwing om de bewuste wezens uit hun achteloosheid en diepe slaap wakker te schudden, zodat ze hun dankbaarheidsplicht niet zullen gaan verwaarlozen.”³⁾

“… verdriet en zorgen teisteren de misleide en achteloze mensen, ontsieren en verjagen hun korte plezier met overgebleven verdriet en pijn. Vooral als dit plezier ongeoorloofd is, wordt het een giftige honing. Gezien dit alles, zijn we veel lager dan dieren als het gaat om de geneugten des levens. In feite bestaat het leven van misleide, achteloze mensen slechts uit de dag waarin zij zich bevinden. Volgens hun misleide gedachten denken ze dat het verleden niet meer bestaat. Het genot is voorbij maar hun gedachten en verstand verbindt hen met zowel het verleden als de toekomst en op beide hebben ze geen invloed. Dit brengt slechts duisternis voort en hun gebrek aan het geloof in het hiernamaals verduisterd hun toekomstige leven.”⁴⁾

“Een duivel als jij ontneemt, door misleiding, de mensen hun gezond oordeel en misleidt hen tot ongeloof. Jij gebruikt achteloosheid, misleiding, drogredenen, halsstarrigheid, demagogie, arrogante superioriteit, verwaandheid en verleiding om zo valsheid als waarheid en het ondenkbare als voorstelbaar en mogelijk te laten zien. Zo heb jij velen tot ongeloof, waarvoor het nodig is vele ondenkbare dingen te aanvaarden, gebracht.”⁵⁾

“Satan werpt eerst een twijfel in het hart. Als het hart het niet toegeeft, biedt hij een verbeeldingen aan en zorgt ervoor dat de geest enkele onreine herinneringen en beelden oproept. Dit brengt het hart tot wanhoop. De mens die zulke gedachten ervaart, denkt dat hij opstandig handelt tegenover zijn Heer en voelt daardoor grote onrust en bezorgdheid. Hij voelt een grote druk en spanning. Om zich hiervan te verlossen, wilt hij van de Goddelijke Tegenwoordigheid vluchten en zich in achteloosheid en vergeetachtigheid storten.”⁶⁾

“O ziel! Indien je tijdens je korte aardse leven eindeloze prestaties wilt met betrekking tot je hiernamaals, als je elke minuut van je leven even vruchtbaar wilt zien als een heel leven en als je je dagelijkse handelingen wilt veranderen in daden van aanbidding en je achteloosheid in een voortdurend bewustzijn van het zijn in Gods Aanwezigheid wilt omzetten, volg dan de verheven soenna van de Profeet.”⁷⁾

“O ongelukkige, ondankbare achteloze die zich in vrijheid waant! Indien jij een Almachtige niet wilt erkennen en liefhebben, Die door ontelbare tekenen en woorden Zichzelf aan jou bekend maakt, dan rest jou niets anders dan om deze woorden tot zwijgen te brengen. Aangezien zij niet tot zwijgen gebracht kunnen worden, moet je er naar luisteren. Alleen je oren afsluiten zal je niet onverschillig maken voor hen of in je in staat stellen om eraan te ontsnappen. Want het universum houdt niet op met spreken en de schepping kan niet tot zwijgen worden gebracht. Daar de getuigen van de Goddelijke Eenheid niet tot zwijgen gebracht kunnen worden, zullen zij je veroordelen.”⁸⁾

“… de mensen verschillen in leiding en dwaling, en achteloosheid kent vele gradaties. Niet iedereen kan deze waarheid in al haar gradaties volledig waarnemen. Want achteloosheid verdooft de zintuigen. Vooral in het huidige tijdperk heeft het de zintuigen zodanig afgestompt dat de mensen ongevoelig zijn voor deze acute pijn. Maar de toegenomen bewustwording als gevolg van de ontwikkelingen in de wetenschappen en de dagelijkse tienduizenden sterftegevallen, kunnen deze sluier van achteloosheid alsnog verscheuren.”⁹⁾

“Dankbetuiging vermeerdert de weelde, terwijl achteloosheid deze verdrijft.”¹⁰⁾

“De Koran doet de wereld smelten door zijn lichtstralen, verbrijzelt zijn illusoire eeuwigheid met herinneringen aan de dood en de eeuwige straf en verwijdert de achteloosheid veroorzaakt door het naturalisme met zijn vermaningen.”¹¹⁾

“Weet, dat onverschilligheid voor de Al-Geheiligde en Majesteitelijke ware Eigenaar, mensen ertoe brengt absolute onafhankelijkheid en zelfzuchtigheid te claimen.”¹²⁾

“… racisme is een combinatie van achteloosheid, onwetendheid, dwaling, opzichtigheid en misdaden die elkaar ondersteunen en versterken. Racisten maken een fetisj van hun ras. Wij zoeken onze toevlucht bij God tegen een dergelijke afwijking. Wat de ijver voor de Islam betreft, deze is een helder licht dat van het geloof uitgaat.”¹³⁾

“Weet, o vriend, dat de mensen een zeer vreemde natuur hebben: Door achteloosheid verwarren ze de functies van hun lichamelijke zintuigen en organen en van hun verstandelijke en geestelijke vermogens. Ze zijn als degenen die, door de nabijheid tussen hun ogen en handen, proberen te grijpen wat ze kunnen zien. Zich niet bewust van het verschil tussen wat Goddelijk en wat menselijk is, [aangezien zij beide naast elkaar zijn, soms zelfs gemengd, in hun wezen en in de uiterlijke wereld], proberen ze, in hun ijdelheid, zich te bemoeien met Gods beheersing van het universum, ook al hebben ze geen enkel invloed daarop.”¹⁴⁾

“… het geloof van hen die de werkelijke betekenis van de Goddelijke Eenheid kennen, houdt in dat zij alles wat zij zien en ervaren, toeschrijven aan de Al-Gezegende. Zij zien Zijn stempel en merken Zijn zegel op alles. Een dergelijke erkenning geeft vrede van geest en hart en voorkomt achteloosheid.”¹⁵⁾

“Wat betreft istidraj (buitengewone dingen doen), sommige exceptionele dingen uit het Ongeziene kunnen verschijnen voor achteloze of misleide mensen.”¹⁶⁾

“Je kan niet zeggen: ‘Degenen die zulke wetenschappelijke ontdekkingen over de eigenschappen van bliksem en stoom hebben ontdekt, kunnen ook de mysteriën en lichtstralingen van de Koran ontdekken.’ Zij kunnen deze niet begrijpen omdat hun verstand beperkt is tot hun ogen. En ogen kunnen niet zien wat het hart en de geest zien, vooral wanneer het hart is afgestorven door achteloze absorptie in naturalisme.”¹⁷⁾

“Achteloosheid… leidt tot onderdompeling in de wereld en het zich afkeren van God.”¹⁸⁾

“Elke toestand die niet op kennis is gebaseerd, staat gelijk aan ketterij en misleiding, terwijl kennis die niet eigen is geworden, onwetendheid en achteloosheid is.”¹⁹⁾

“Dhikr (opzegging van Gods Namen) is een vorm van aanbidding waarmee je op de snelste manier dichter bij God kan komen en is een van de meest invloedrijke winden die donkere wolken van achteloosheid (ghaflah) verjaagt.”²⁰⁾

“Er zijn verschillende soorten van achteloosheid. Net zoals het achteloosheid is om niet na te denken over het onvermijdelijke lot, om zich niet voor te bereiden op het Hiernamaals, is het ook achteloosheid om achteloos en afwezig te handelen bij het vervullen van plichten en verantwoordelijkheden. De uitspraak van onze edele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, ‘God aanvaardt het gebed niet van iemand die niet weet wat hij zegt, die achteloos en onachtzaam bidt!’ benadrukt ook deze waarheid.”²¹⁾

Afwezigheid van gevoel

Bewustzijn

English

Türkçe