“Belangeloosheid ofwel geen verwachting van wederdienst hebben is een begrip dat de toestand uitdrukt van het niet hebben van enige materiële of geestelijke verwachting in ruil voor de diensten die de zelfopofferende en goedhartige zielen aan de mensheid verlenen. Dienen is een verplichting. Diensten die met verwachting worden verleend, zullen niet effectief zijn, omdat ze niet oprecht zullen zijn.

“Geen verwachtingen koesteren is de essentie van het pad van de profeten. De kenmerken van de begeleiding zijn het dagelijks streven naar God, het altijd naar Hem toe rennen, het onzelfzuchtig proberen het geloof van anderen te redden, en het doorstaan van vele moeilijkheden, maar het nooit vragen om loon in ruil daarvoor. Zo herhaalden ook de profeten Noach, Hud, Salih, Lot en Shuayb, moge Gods zegeningen en vrede met alle profeten zijn, steeds dezelfde zin: ‘Ik vraag daarvoor van u geen loon (voor het overbrengen van Gods Boodschap); mijn loon is alleen verschuldigd aan de Heer der werelden.’ (Shuara, 26:10). Hiermee vertolkten zij het gemeenschappelijke gevoel en de gedachte van alle profeten. God, de Almachtige, beval de Vorst der Profeten te zeggen: ‘Ik vraag u geen loon, maar wat gij ook meent, dat ik u als loon zou kunnen vragen, het is u verschuldigd. Mijn loon komt alleen van God. Hij is getuige van alles.” (Saba, 34:4). Hiermee benadrukte Hij het verheven aspect van het Boodschaperschap.”¹⁾

“Toen Ahmed Feyzi Efendi overleed, keken Ali Rıza en Sacit Effendis voor een laatste keer naar zijn gezicht. Ze zeiden tegen mij: ‘Bij God, hij glimlachte!’ Ik leidde het begrafenisgebed voor hem. We waren goede vrienden geweest. Dus ik heb nog steeds spijt dat ik zijn gezegende gezicht niet voor een laatste keer heb gezien. Hij was gestorven aan een hartaanval. Zoals u weet, veroorzaakt een hartaanval spanning op het gezicht en dus weeën en fronsen. Ondanks dat, God weet wat hem getoond werd en hij glimlachte. Deze waardevolle persoon had zijn leven doorgebracht binnen het kader van de Koran en op de weg van het evenwicht in het denken. Hij deed niet de geringste wensen als: ‘Laat mij bekend staan als een verstandig mens, zodat anderen komen en kringen om mij heen vormen.’ Integendeel, hij bracht een heel leven door met het niet verwachten van iets in deze wereld.”²⁾

“Een staat van het koesteren van geen verwachting en een begrip van zelfopoffering zijn zeer belangrijk en een vitale dynamiek om op dit pad te kunnen blijven wandelen met oprechtheid tot onze laatste adem. Omdat wereldse mensen niet weten wat deze dynamiek inhoudt, reduceren zij de kwestie tot de materiële en financiële aspecten en proberen zo het beeld dat voor hen ligt dienovereenkomstig te begrijpen. Zelfopoffering en het koesteren van geen verwachtingen zijn echter zulke waarden dat het niet mogelijk is een beloning te vinden die daarmee in materiële criteria overeenkomt.”³⁾

“Als de toegewijde zielen die het pad van de begeleiding bewandelen hun aanvankelijke zuiverheid, hun niet-verwachtende houding, hun intentie om te dienen en alles zuiver ter wille van God doen, zullen de mensen in de landen waarheen zij zijn gegaan hen gedurende enkele jaren gadeslaan en uiteindelijk, wanneer zij zien dat de vrijwilligers hun vaste koers aanhouden, laat staan dat zij van hen iets vermoeden, zullen zij hun verdedigers worden.”⁴⁾

Altruïsme

Belangeloosheid

Oprechtheid

Toewijding

English

Türkçe