de_goddelijke_hadith
De goddelijke hadith
- In de Hadith-studies betekent de goddelijke hadith een Profetische uitspraak, waarvan de betekenis aan God toebehoort, moge Hij verheerlijkt en verheven zijn. Het is een gezegde van God dat door Zijn Boodschapper is overgeleverd, maar niet in de Koran is opgenomen.
- In deze overleveringen deelt de Profeet Mohammed, vrede en zegeningen zij met hem, mee dat de betekenis en de inhoud van dat gezegde aan God toebehoort door te zeggen: “God zei:”
- De verschillen tussen de goddelijke hadiths en de Koranverzen zijn de volgende:
- 1. Het woord en de betekenis van de verzen van de Koran zijn van God. De betekenis van een goddelijke hadith is van God. De woorden die gebruikt worden om de betekenis van de hadith uit te drukken behoren toe aan de edele Profeet.
- 2. Moslims nemen de voorgeschreven Gebeden in acht door het reciteren van de Koranverzen, echter de goddelijke hadiths worden niet gereciteerd tijdens de voorgeschreven Gebeden.
- 3. De unanimiteit van consensus is noodzakelijk voor de zekerheid van de Koranverzen, maar er is geen dergelijke noodzaak voor de zekerheid van de goddelijke hadiths.
- De onderwerpen van de goddelijke hadiths hebben gewoonlijk betrekking op de grootheid van God, de uitgestrektheid van Zijn barmhartigheid en de overvloed van Zijn zegeningen, en de deugden van aanbidding en goede zeden.
- “De Boodschapper van God, vrede en zegeningen zij met hem, heeft verklaard: ‘Voorwaar, God heeft gezegd: ‘Ik heb de oorlog verklaard aan eenieder die vijandschap toont aan een vriend van Mij. Mijn dienaar nadert Mij niet met iets waarvan Ik meer houd dan wat Ik hem verplicht heb gesteld. Mijn dienaar blijft tot Mij naderen met de supererogatoire eredienst totdat Ik hem liefheb. En wanneer Ik mijn dienaar liefheb, word Ik zijn oor waarmee hij hoort, zijn oog waarmee hij ziet, zijn hand waarmee hij vastgrijpt en zijn voet waarmee hij loopt. (Zijn horen, zien, grijpen en lopen geschieden in overeenstemming met mijn wil en geboden). Indien hij Mij om iets zou vragen, zou Ik het hem geven. En indien hij Mij om een toevluchtsoord zou vragen, zou Ik hem een toevluchtsoord geven.’”1)
- Het feit dat de hadith Goddelijk is, betekent niet dat hij in alle gevallen authentiek is. De goddelijke hadith geeft aan dat het aan God wordt toegeschreven wat betreft zijn bron. De hadith moet worden onderzocht op grond van deugdelijkheidscriteria zoals…..
- Er zijn sommige vertellingen die als goddelijke hadiths worden overgebracht, maar die in termen van deugdelijkheidscriteria niet als authentiek worden aanvaard:
- “Als jij niet bestond, zou ik de hemelen en het universum niet hebben geschapen.”
- “Ik was een verborgen schat; Ik wilde gekend worden. Daarom schiep Ik de schepselen. En zij verkregen kennis over Mij, en zij herkenden Mij.”2)
- Deze twee hadiths zijn verzonnen vertellingen volgens de criteria van de Hadith-studies, dat wil zeggen, ze werden als hadiths verteld, hoewel het geen hadiths zijn. Hoewel hun inhoud een waarheid uitdrukt, is het niet zeker dat deze uitspraken aan onze edele Profeet toebehoren.
- “Onze edele Profeet is een groot Profeet. Hij is de Geest van de Meester van de Mensheid. In Soefi-termen, is hij de held van “de Eerste Identificatie.” Law laka lama khalakhtu’l-aflak. Hij is de plaats van manifestatie van de goddelijke hadith, “Als jullie niet bestonden, zou ik de hemelen en het universum niet hebben geschapen.” Deze hadith is niet authentiek in termen van hadith-criteria, maar de betekenis van deze uitspraak is waar, want als die onderwijzer niet bestond, zou niemand iets begrepen hebben in dit leven. De betekenis van deze hadith is dus als volgt: ‘O Mijn Boodschapper! Het lezen van deze boeken en de uitleg van hun betekenissen zijn gerealiseerd door de hulp van U. U bent dus de duidelijke uitlegger en de lucide uiteenzetting van alles, met de Koran in uw hand. U bent “de uiteindelijke oorzaak.”3)
- “Was het niet voor die prachtige, superieure persoon (vrede en zegeningen zij met hem) die het universum en zijn Schepper bekend maakt, dan zou dit prachtige universum niet hebben bestaan, want wij hadden de betekenis ervan niet kunnen begrijpen.”4)
- “Elke overlevering die door die autoriteiten na veel onderzoek is aanvaard, heeft de zekerheid van tawatur,5) zelfs als het slechts één keten van overbrengers had, want zulke mensen waren zo vertrouwd met de overleveringen en de verheven stijl van de Profeet, dat zij één valse overlevering onder 100 verslagen onmiddellijk konden opmerken en verwerpen. Zoals een deskundig juwelier een zuivere diamant herkent, zo konden zij andere woorden niet verwarren met die van de Profeet. Echter, zulke nauwgezette autoriteiten als Ibn al-Jawziya waren zo buitensporig in hun kritiek dat zij verschillende authentieke Overleveringen als vals beschouwden. Dit betekent niet dat de betekenis van elke valse bewoording verkeerd is; het betekent veeleer dat de bewoording niet aan de Profeet toebehoort.”6)
Zie ook
Andere talen
Voetnoten
1)
Sahih al-Bukhari, Riqaq, 38.
2)
Al-Ajluni, Kashfu’l-Khafa, 2/132, 164.
3)
M. Fethullah Gülen, Sohbet-i Cânan (Kırık Testi-2), İstanbul: Nil Yayınları, 2011, p. 58.
4)
Bediüzzaman Said Nursî, Mesnevî-i Nûriye, İstanbul: Şahdamar Yayınları, 2007, p. 20.
5)
Een opeenvolgende transmissie, betrouwbare overdracht, voortdurende getuigenis, unanimiteit van consensus.
6)
Bediüzzaman Said Nursi, The Letters, New Jersey: The Light, 2014, pp. 123–124.
de_goddelijke_hadith.txt · Laatst gewijzigd: 2022/10/08 14:33 door Editor