“De behoefte van het hart om de geliefde te ontmoeten.”¹⁾

“Gedrevenheid is de extase van het hart wanneer het zich de geliefde herinnert.”²⁾

“Liefde die iemands gevoelens aantast en binnendringt wordt gedrevenheid genoemd; liefde die zo diep en onweerstaanbaar is dat zij brandt voor de vereniging wordt vurigheid en bezieling genoemd.”³⁾

“De gedragslijn van hen die in deze dienst van het geloof en de Koran staan is contemplatie en hun visie is mededogen. Als deze twee hoofdlijnen worden aangehouden, wordt de betekenis van hulpeloosheid, behoeftigheid, gedrevenheid en dankbaarheid duidelijk.”⁴⁾

“Het hart moet zo overvol zijn van de goddelijke liefde dat alle andere overwegingen worden vervangen en verloren gaan. Deze liefde leidt tot een verlangen naar hereniging met God. Vreugdevol gedrevenheid en verlangen…”⁵⁾

“Nu, wat de volmaaktheid van uw leven betreft, het is de lichten van de Voor-Eeuwige Zon waar te nemen die in de spiegel van uw leven worden afgebeeld, en ze lief te hebben. Het is vurigheid tonen voor Hem als een bewust wezen. Het is voorbij jezelf gaan met liefde voor Hem. Het is de reflectie van Zijn licht vestigen in het centrum van je hart.”⁶⁾

“Nadat iedere groep zijn paradebeurt heeft voltooid en de gewenste resultaten zijn behaald, zorgt de Almachtige Schepper ervoor dat de meesten van hen door Zijn Mededogen vermoeidheid en afkeer van de wereld voelen. Hij schenkt hun een verlangen naar rust en een verlangen om naar een andere wereld te emigreren. Zo wekt Hij, wanneer zij van hun levenstaken worden ontheven, bij hen een hartstochtelijke neiging op om naar hun oorspronkelijke woonplaats terug te keren.”⁷⁾

“Daarom verschilt de gehoorzaamheid van het universum aan het goddelijke gebod ‘Wees’ en het is (36: 82) niet van die van een deeltje. De schepping gehoorzaamt dit goddelijke Gebod, afkomstig van de Eeuwige Wil van de Schepper, via dezelfde krachten van neiging, behoefte, verlangen en aantrekkingskracht. Deze worden allemaal aangespoord om op alle schepselen in te werken door dezelfde goddelijke Wil. Delicaat water, dat ijzer doet barsten of zelfs verbrijzelen wanneer het bevel wordt gegeven te bevriezen, toont de kracht van deze gehoorzaamheid.”⁸⁾

“Wanneer je naar levenloze dingen kijkt, zie je dat de potentie in hen beweegt om gerealiseerd te worden. Het is bijna alsof ze plezier hebben in die beweging. Zie je niet hoe een waterdruppel zijn hart gedreven opent wanneer zijn Schepper hem dat beveelt? Ondanks zijn zwakheid en tederheid, wanneer het zijn Heer hoort bevelen: ‘O water! Verander in ijs en zet uit’, dan ‘voelt’ hij zo’n intense ijver dat hij hard ijzer kan kraken.”⁹⁾

“De menselijke zintuigen zijn niet beperkt tot de vijf bekende. Ieder mens heeft vele ‘vensters’ die openen op het ongeziene, en vele andere zintuigen waarvan hij of zij de aard kent of niet kent. Zo zijn bijvoorbeeld motivatie en gedrevenheid twee andere zintuigen die niet liegen.”¹⁰⁾

“God, het Noodzakelijk Bestaande Wezen, heeft in overeenstemming met Zijn wezenlijke onafhankelijkheid van schepping en absolute volmaaktheid oneindig heilig mededogen en oneindige heilige genegenheid en liefde. Zulk heilig mededogen en heilige genegenheid en liefde veroorzaken een oneindig heilig gedrevenheid, dat een grenzeloze heilige vreugde voortbrengt die de bron is van oneindig heilig genot.”¹¹⁾

“De prachtige vormen van overvloed, hun smaken en geuren, zijn uitnodigingen tot dankbaarheid. Door verlangen op te wekken in levende wezens en hen daardoor aan te zetten tot waardering en respect voor de voorziening, sporen zij dieren aan tot dankbaarheid door hun aanleg, en mensen tot dankbaarheid middels hun tong en handelingen.”¹²⁾

“Er worden vier pijlers benoemd in de weg van aanbidding en (daardoor) geliefde dienaar van God te zijn: het besef en erkenning van zijn absolute onmacht en absolute armoede (voor God). Het uiten van zijn absolute dankbaarheid en ijver (voor Gods zaak).”¹³⁾

“… een gelovige die uitgerust is met een bewustzijn van hulpeloosheid en absolute armoede is gezegend met bijzondere gunsten van de Almachtige God, en die komen als een donderslag bij heldere hemel. Alles is op zijn plaats, zodat het niet nodig is dat iemand tussenbeide komt om hem te redden in de stroom van wereldse gebeurtenissen. Iemand die deze situatie herkent, handelt gepassioneerd en ziet geen reden voor hopeloosheid. Hij zegt: ‘Waarom zou ik niet met gevoelens van dankbaarheid op Zijn pad blijven lopen?’ en staat enthousiast op. Voor de zegeningen die neerdwarrelen, voelt hij zich energiek en dankbaar; hij gaat door en verliest zijn leven lang geen energie. Dit is de beschouwing van meester Bediüzzaman over hulpeloosheid en absolute armoede, die verwijst naar een erkenning die iemand ertoe brengt het gevoel van absolute gedrevenheid en absolute dankbaarheid te bereiken. Wat bedoeld wordt met ‘armoede’ en ‘hulpeloosheid’ is geen materiële armoede. Dit is de overweging van de eerwaarde wijze Bediüzzaman over hulpeloosheid en armoede, die verwijst naar een erkenning die iemand ertoe brengt het gevoel van absoluut gedrevenheid en absolute dankbaarheid te bereiken. Wanneer individuen dat kunnen, voelen zij ten volle het punt van afhankelijkheid en zoeken zij hulp in hun hart en zetten zo voet op deze weg die hen naar God zal leiden en hun relaties met Hem zal verdiepen.”¹⁴⁾

Bezinning

Dankbaarheid

Liefde

Mededogen

English

Türkçe