“‘Janan’ betekent ‘geliefde’ in het Perzisch. Volgens de soefi's is het de Eigenschap van Al-Qayyum (De Zelfbestaande) waarop alle bestaan is gebaseerd.“¹⁾

“Het gesprek van de Geliefde (de liefhebbende God) is misschien wel een van de meest fundamentele concepten die het leven van Fethullah Gülen Hodjaefendi²⁾ bepaalt. Bijna elke bijeenkomst waar hij aanwezig is, verandert in een gesprek van de Geliefde. Het maakt niet uit welk onderwerp wordt geopend, het onderwerp wordt op de een of andere manier naar het gesprek van de Geliefde gebracht. Met zijn bevredigende en overtuigende stijl, biedt hij balken van spirituele kennis aan de aanwezigen.”³⁾

“… wanneer we samenkomen, moeten we onze tijd niet verspillen met de actualiteiten. We moeten het altijd over de Geliefde hebben en aandringen op het met elkaar van gedachten wisselen (overleggen). Zelfs wanneer wij samenkomen met de bedoeling overleg te plegen over bepaalde zaken, moeten wij een groot deel van onze tijd besteden aan het lezen en begrijpen van bepaalde werken die ons kennis laten maken met onze Schepper en die ons in staat stellen onze dienstbaarheid te heroverwegen.”⁴⁾

“Ik smeek u, wanneer wij samenkomen, laat onze gesprekken altijd het gesprek over de Geliefde zijn. Met andere woorden, laten we ons wenden en onze woorden binden aan God en Zijn Boodschapper (Profeet Mohammed, vrede en zegeningen zij met hem). Laten wij spreken over de godsdienst van de islam en zelfs geen druppel overbodigheid toestaan. Laten we niet vergeten dat de minuten van ons leven beperkt zijn. Laten we ze niet verspillen.”⁵⁾

“… een gelovige moet zoeken naar levendigheid in het geloof en toename in zekerheid soms door gebruik te maken van boeken, door het overwegen van de vruchtbare levens van de rechtschapen geleerden uit de beginperiode van de Islam (de eerste drie generaties na de Profeet), soms door overdenkingen en het gesprekken van de Geliefde, en soms door herinneringen en recitaties.”⁶⁾

“… de manier om onze bijeenkomsten vruchtbaar te maken is om de woorden naar de grond van contemplatie te brengen, waar we altijd zullen denken aan God, moge Hij verheerlijkt en verheven zijn, en Zijn Boodschapper, vrede en zegeningen zij met hem, en om gesprekken en discussies om te buigen naar het spreken van de Geliefde.”⁷⁾

“Als we onze waarden tot een diepte van ons karakter willen maken, dan moeten we onophoudelijk onze eigen bronnen van spirituele voeding blijven aanspreken, het onderwerp altijd naar het gesprek van de Geliefde brengen, en al onze gesprekken daarop oriënteren.”⁸⁾

“… als een onverzadigbare reiziger die om meer vraagt, moet men van het ene bereik naar het andere rennen. Om het in een vaak herhaalde uitdrukking te zeggen: het is noodzakelijk om elke kwestie in verband te brengen met het gesprek over de Geliefde, en zo elke dag met nieuwe aanwinsten over Hem te denken, en Hem opnieuw het onderwerp van een levendige conversatie te maken.”⁹⁾

“… de aanduiding van grootheid is bescheidenheid en zelfverloochening. En de aanduiding van waardeloosheid is ijdelheid. Ware kennis is dus het vermogen van een mens om de kennis die hij heeft met deze overwegingen te bekronen. En dit kan worden bereikt door mensen die van volmaaktheid hebben gedronken, volwassen zijn geworden en hun theoretische kennis in praktische daden hebben omgezet. Hoewel Muhammed Lütfi Effendi een gezegend mens was die zo’n zes uur per dag zat en zich wijdde aan wijsheid, kennis en het gesprek van de Geliefde (contemplatieve conversatie over de liefhebbende God), zou hij toch zeggen: ‘Noch heb ik kennis, noch heb ik goede daden, / Noch heb ik enige kracht voor goedheid en devoties / Ondergedompeld in opstand, heb ik veel zonden / Ik weet niet wat er van mij zal worden, op de dag van de afrekening.’”¹⁰⁾

“(De toegewijden van vandaag) … verafschuwen ledig te zijn of hun leven te verspillen. Zij zijn altijd actief in het herstellen van het wereldse en religieuze leven door iets te componeren als zij geletterd zijn, of door een pen aan te reiken aan hen die geletterd zijn; zij streven er altijd naar om hun bijdragen te blijven leveren in de karavaan van dienstbaarheid. Zij houden van kennis, respecteren de wijzen, sluiten vriendschap met gevoelige mensen, en noemen voortdurend de Geliefde (de liefhebbende God) in hun gesprekken.”¹¹⁾

“(De trouwe dienaren bij de Poort van de Waarheid) … geven voortdurend blijk van trouw. Ondanks het feit dat zij altijd ernstig naar Zijn gezelschap verlangen, zeuren zij nooit. Zij verwijderen alle verwachtingen die niet van Hem zijn uit hun gedachten, en denken alleen aan Zijn Aanwezigheid. Hun gesprekken worden die van de Geliefde, en zo krijgen hun stemmen een engelachtige diepgang.”¹²⁾

“De Smaragden Heuvels van het Hart is een stand van de gesprekken van de Geliefde, die ons terugvoeren naar ons doel van het bestaan en al onze menselijke belangen verbinden met het hiernamaals, in een tijd waarin wereldse en materiële bezigheden die onze intellectuele, mentale en spirituele belangen knechten, tot het uiterste worden opgevoerd.”¹³⁾

English

Türkçe