het_internaliseren_van_de_ramadan
Het internaliseren van de ramadan
- De geest van de maand ramadan omarmen of de volle betekenis van de ramadan beleven.
- “De ramadan geeft onze vierentwintig uren zijn eigen verf, met verschillende kleuren, verschillende patronen en verschillende lichten, die hij ontleent aan onze gewoonten en tradities (we moeten ook denken aan zijn hemelse essentie), en laat ons zijn eigen accent beoefenen. Het presenteert elk uur van de dag een andere hemelse uitnodiging aan degenen die zijn heiligdom betreden, en vooral voor degenen die de ramadan volledig beleven, neemt het zo’n magische stemming aan en wordt het zo buitenaards dat, in zijn betoverde volwassenheid, sommige zielen denken dat ze zich onder de hemelse wezens bevinden, die we kunnen omschrijven als ‘degenen die niet eten of drinken, zich niet verzetten tegen de Schepper, zelfs niet in het knipperen van een oog.’”1)
- “Een uitzonderlijke mildheid en warmte omarmt ons geweten als we de ramadan in zijn oorspronkelijke diepgang begrijpen en één worden met de ramadan op alle manieren van leven. Een zoete bries van emoties waait hier en daar, en het onthult, als een vertrouwde adem, talloze gelegenheden van liefde en hereniging!”2)
- “Wanneer de ramadan komt, arriveert hij met immense glorie en levendige gedachten. Of het nu dag of nacht is, het overstroomt met Gods barmhartigheid. En als de tijd gekomen is, vertrekt hij, zijn spiritualiteit verspreidend. Maar om te voorkomen dat de geesten die de ramadan hebben omarmd het verdriet van zijn vertrek ervaren, de ramadan vertrouwt deze spiritualiteit toe aan een tijd van viering waarin de vreugde, voorspoed en weldadigheid worden gecondenseerd in een dag die we Eid noemen.”3)
- “Die unieke winden van de ramadan gaan altijd door, op elk moment van de dag, zonder volledig af te nemen. In onze harten, die de ramadan zich aardt, glanzen naast de eeuwige beleefdheden, de bijzondere en extra complimenten, vele beelden, van de gewone opwinding die wij thuis, op straat, in de tempel, op school en in de kazerne voelen, tot de landschappen die zich verdiepen en bovennatuurlijk worden in onze dromen, van onze gevoelens gevormd door ons geloof en onze bevestiging tot de voorzichtige interpretaties van onze logica en ons redeneren, voor ons uiten omhullen onze geesten. Dan worden onze gevoelens en verlangens elk ogenblik een ander genot en het wordt een uniek genot en stroomt in ons hart. De zielen die door de geest van de ramadan worden omringd, ervaren deze goddelijke ingevingen soms rechtstreeks, en soms door de emoties of gestalten van anderen; soms zijn sommigen door hun eigen onthouding niet in staat om deze heilige uren te ervaren of ervan te genieten.”4)
- “… aangezien Eid al-Fitr de essentie van een hele maand ramadan bevat, hangt het voelen van Eid in al zijn schoonheid af van iemands resonantie met ramadan; alleen die mensen kunnen echt resonant worden met Eid.”5)
Zie ook
Andere talen
Voetnoten
1)
M. Fethullah Gülen, Örnekleri Kendinden Bir Hareket (Çağ ve Nesil-8), İstanbul: Nil Yayınları, 2011, p. 50.
2)
Ibid., p. 51.
3)
Ibid., p. 55.
4)
M. Fethullah Gülen, Işığın Göründüğü Ufuk (Çağ ve Nesil-7), İstanbul: Nil Yayınları, 2011, pp. 191–192.
5)
M. Fethullah Gülen, Journey to Noble Ideals, New Jersey: Tughra Books, 2014, p. 250.
het_internaliseren_van_de_ramadan.txt · Laatst gewijzigd: 2022/05/06 16:41 door Editor