“Het vasten van de ramadan is een van de belangrijkste zuilen en grootste symbolen van de islam. Veel van de doelen ervan hebben betrekking op Gods Heerschappij en het danken voor Zijn giften, maar ook op het individuele en collectieve leven van de mensheid, zelftraining en zelfdiscipline.”¹⁾

“Het vasten van de ramadan is de sleutel tot een ware, oprechte, alomvattende en universele dankzegging. Veel mensen kunnen het merendeel van de gulle gaven waarvan zij genieten niet waarderen, omdat zij geen honger ervaren. Bijvoorbeeld, een stuk droog brood betekent niets voor hen die vol zijn, vooral als zij rijk zijn. Maar de smaakzin van de gelovigen getuigt bij het verbreken van het vasten dat het wel degelijk een zeer waardevolle overvloed van God is. Tijdens de ramadan wordt iedereen begunstigd met een hartelijke dankzegging door het begrijpen van de waarde van goddelijke giften.”²⁾

“Het vasten in ramadan bevat vele goddelijke doeleinden met betrekking tot zelftraining en zelfdiscipline, zoals: het vleselijke zelf verlangt–en beschouwt zichzelf–om vrij en onbegrensd te zijn. Het wenst zelfs, door zijn eigen aard, een ingebeelde heerschappij en vrije, willekeurige actie. Het vleselijke zelf houdt er niet van te denken dat het wordt getraind en beproefd door de ontelbare giften van God en slokt die giften op als een dier en op de manier van een dief of rover, vooral als zijn rijkdom en macht gepaard gaan met achteloosheid. Tijdens de ramadan begrijpt ieders zelfbewustzijn dat het eigendom is van de Ene Ander (God) en niet van zichzelf; dat het een dienaar is en geen vrije agent. Tenzij bevolen of toegestaan, kan het zelfs de meest gewone dingen niet doen, zoals eten en drinken. Dit onvermogen verbrijzelt zijn illusoire heerschappij en stelt het in staat zijn dienaarschap toe te geven en zijn werkelijke plicht van dankzegging te vervullen.”³⁾

“De ramadan is de meest geschikte tijd voor zo'n winstgevende handel in de naam van het hiernamaals. Het is als een zeer vruchtbaar veld om te cultiveren voor de oogst van het hiernamaals. De vermenigvuldiging van beloningen voor goede daden maken het als aprilregen in de lente. Het is een heilig en roemrijk feest voor de optocht van hen die de heerschappij van Zijne Heerschappij aanbidden. Dit is de reden waarom het vasten in de ramadan verplicht is, waarom het de gelovigen niet is toegestaan de dierlijke begeerten van het vleselijke ‘ik’ te bevredigen en zich over te geven aan zijn nutteloze grillen. Aangezien zij tijdens het vasten of het verrichten van een dergelijke handel als engelen worden, is iedere gelovige een spiegel die Gods Zelfgenoegzaamheid weerspiegelt. Zij evolueren naar het worden van een zuivere geest gemanifesteerd in stoffelijke kleding door de wereld voor een bepaalde periode te verlaten. In feite bevat de ramadan en zorgt ervoor dat de gelovigen, door te vasten, een blijvend leven krijgen na een korte periode in deze wereld.”⁴⁾

“Het vasten stelt de mensen ook in staat om af te zien van zonden die door hun lichamelijke zintuigen of leden worden begaan en deze te gebruiken voor de voor ieder specifieke daden van aanbidding. Zij die vasten moeten bijvoorbeeld hun tong weerhouden van liegen, roddelen en vloeken door haar bezig te houden met het reciteren van de Koran, het verheerlijken van God, het vragen om Zijn vergiffenis en het aanroepen van Zijn zegen over Profeet Mohammed, vrede en zegeningen zij met hem. Zij moeten hun ogen ervan weerhouden naar verboden dingen te kijken en hun oren ervan weerhouden naar verboden dingen te luisteren; in plaats daarvan moeten zij kijken naar dingen die een geestelijke les of een zedelijke waarschuwing geven en luisteren naar de Koran en de waarheden. Wanneer de fabrieksmatige maag wordt gestopt met werken, kunnen andere leden (kleine werkplaatsen) gemakkelijk worden gemaakt om het te volgen.”⁵⁾

“Een doel van het vasten is om de mensen op een lichamelijk en geestelijk dieet te zetten. Als het vleselijke zelf handelt, eet en drinkt zoals het wil, wordt de lichamelijke gezondheid van mensen geschaad. Maar, en dat is nog belangrijker, hun geestelijk leven wordt geschaad omdat zij geen onderscheid maken tussen het toegestane en het verbodene. Zo'n vleselijk ‘ik’ (ego) vindt het heel moeilijk om het hart en de geest te gehoorzamen. Het erkent geen principes, neemt de teugels van de persoon in handen en drijft hem of haar zoals het wil. Het vasten van de ramadan maakt het gewend aan het dieet, en zelfdiscipline traint het om te gehoorzamen. De maag wordt niet geschaad door te veel te eten voordat de vorige maaltijd goed is verteerd en, door te leren afzien van wat is toegestaan, kan hij het gebod van verstand en godsdienst volgen om zich te onthouden van wat verboden is. Zo tracht het vleselijke ‘ik’ het geestelijk leven van zijn eigenaar niet te bederven… Vasten geneest het ongeduld en het gebrek aan uithoudingsvermogen, die het ongeluk van de mensheid verdubbelen.

Het vasten in ramadan herinnert ons eraan dat onze lichamelijke leden geschapen zijn voor meer dan alleen het dienen van de maag. Tijdens de ramadan nemen en ervaren veel lichamelijke leden engelachtige en spirituele—in tegenstelling tot materiële—genoegens. Als gevolg hiervan ontvangen vastende gelovigen gradaties van spiritueel genot en verlichting, afhankelijk van hun niveau van spirituele perfectie. Het vasten in ramadan verfijnt het hart, de geest, het verstand en de diepste zintuigen van de persoon. Zelfs als de maag klaagt, verheugen deze zintuigen zich.”⁶⁾

“Vasten is een uitmuntende eredienst, waarin het gevoel van trouw wordt geopenbaard.”⁷⁾

Ali Budak, Fasting in Islam.

English

Türkçe