“Zelfopoffering is een van de belangrijke kenmerken van een Hizmet-mens. Wie zich niet vanaf het begin wil of kan opofferen, kan nooit een persoon van het doel zijn. Mensen die geen doel hebben, kunnen niet succesvol zijn. De leider van een zaak moet bereid zijn om zijn eigendom, positie of roem op te geven als er maar een hoedje valt.”¹⁾

“Er is niet alleen materiële opoffering in het gevoel en de gedachte van dienstbaarheid, maar wanneer het nodig is, moet een persoon in staat zijn om zelfs offers te brengen van de geestelijke genoegens.

Materiële voordelen houden verband met iemands geoorloofde verlangens om genot en tevredenheid te bereiken. Eten en drinken zonder tot het uiterste te gaan en te profiteren van wat God geoorloofd heeft gemaakt en van Zijn zegeningen en giften, is een recht dat aan de mens is toegekend. Bovendien zijn zij een noodzaak van het mens-zijn. Er is echter een grens aan dit voordeel; het is niet juist dat iemand profiteert van wat hij of zij niet verdient of wat de godsdienst niet toestaat, omdat er geen toestemming van God is voor zulk een gedrag. Het is het recht van de dienaar om te profiteren van wat God de Almachtige heeft toegestaan om van te profiteren. Hij gebruikt dit recht als hij dat wil, of hij gebruikt het niet en geeft het door aan de toekomstige geslachten.

De geestelijke genoegens zijn het verlangen naar verheven genoegens die een persoon kan bereiken door geloof in God, kennis van God, liefde voor God, en het geestelijk vermogen om God rechtstreeks te voelen. Het betekent leven met de hoop het Paradijs binnen te gaan en dromen van de zegeningen van het Paradijs. Het geloof in God en het leren van Zijn goddelijke Namen en Eigenschappen verschaffen een diep genoegen voor het hart en de geest. Er zijn unieke genoegens in het dicht bij God zijn, die nooit door wereldse genoegens kunnen worden bereikt. Op de weg die begint met het geloof in God en verder gaat met Zijn liefde, zijn er bij elke stap verrassingen. De genoegens die op deze weg ervaren worden, worden geestelijke genoegens genoemd.”²⁾

“Aangezien een van de meest essentiële principes van de Risale-i Nur mededogen is en vrouwen helden van mededogen zijn, zijn zij van nature nauwer verbonden met de Risale-i Nur dan anderen. God zij geprezen, deze natuurlijke band toont zich op vele plaatsen. En aangezien de zelfopoffering die in dit mededogen besloten ligt, ware oprechtheid betekent en niets in ruil vraagt, is zij van groot belang, vooral in deze tijd. Het feit dat een moeder, zoals haar natuur dat verlangt, haar leven opoffert om haar kind van gevaar te redden zonder er iets voor terug te verlangen, toont aan dat vrouwen tot grote heldenmoed in staat zijn. Door dit heldendom te ontwikkelen, kunnen zij zowel hun wereldse als hun andere wereldse leven redden. Het is echter mogelijk dat deze krachtige en waardevolle eigenschap zich niet ontwikkelt of misbruikt wordt vanwege bepaalde kwade tendensen.”³⁾

Altruïsme

Belangeloosheid

Toewijding

Oprechtheid

English

Türkçe